woensdag 10 oktober 2012

October Unprocessed


I took the pledge: in oktober eet ik geen "processed" voedsel. Processed vertaal ik hier met industrieel bewerkt. October unprocessed is een initiatief van Eating Rules.  Dat is een geweldige blog annex community over bewust met eten omgaan. De schrijver, Andrew Wilder, is werkelijk niets te gek om dingen tot de bodem uit te zoeken. Johannes van Dam is een impressionist als je het vergelijkt met de gedetailleerde informatie die Eating Rules geeft.

Klinkt mooi toch, geen industrieel bewerkt voedsel eten?
Ja, dat klinkt mooi. Nu de praktijk. De eerste uitdaging is vast te stellen wat industrieel bewerkt precies is. Andrew Wilder heeft hiervoor de Kitchen Test beschreven:

Unprocessed food is any food that could be made by a person with reasonable skill in a home kitchen with whole-food ingredients. It does'nt mean you actually have to make it yourself, it just means that for it to be considered "unprocessed" that you could, in theory, do so. 

Alles dat gehydroliseerd, gehard of geregenereerd is valt af, evenals alle ingrediënten die een kind van tien niet kan uitspreken, en volwassenen vaak ook niet: de natriumbenzoaat- en hydroxypropylmethylcellulose-achtigen van deze wereld. Kortom: alle producten die een ingrediënt bevatten, dat ik niet in een gewone winkel kan kopen of die een machine vereisen die niet past in mijn keuken of mijn budget. Ik eet dus niets uit de Tricatel-fabrieken uit de hilarische film l'Aile ou la Cuisse, van Louis de Funes uit 1976



So far, so good. We hebben een werkbare definitie, hoewel er ongetwijfeld fanatici zijn die per se willen bewijzen dat je Pringles wel degelijk in je eigen keuken kunt maken.

Ik dacht altijd nauwelijks industrieel bewerkt voedsel te eten. Ik kook toch iedere dag zelf? Ik gebruik toch geen zakjes en pakjes? Inmiddels kan ik zeggen dat ik er behoorlijk naast zat. Een greep uit de producten die taboe zijn voor mij deze maand: alle margarine; alle brood, koek en gebak dat niet van een heel ambachtelijke bakker komt, vrijwel alle kaas; vrijwel alle chocola; vrijwel alles dat ingeblikt is; zuurkool uit een pak; heel veel houdbare vruchtensappen; heel veel theesoorten, ook vele kruidentheeën; vrijwel alle snoep, kauwgum en mints en zo kan ik nog even doorgaan.

Waarom doe ik mezelf dit aan?
Dit doe ik mezelf niet aan, dit gun ik mezelf. Ten eerste voelt het voor mij goed, als er zo min mogelijk fabriek aan mijn eten te pas komt: if it is made from plants, eat it; if it comes out of plants, don't eat it. Belangrijker nog, is dat dit project een mooie aandachtsoefening is in mindful inkopen doen en mindful koken. Ik ben deze maand volkomen aangewezen op wat de natuur biedt. De scheikundedoos blijft achter slot en grendel. Onbewerkte producten helpen me in verbinding te komen en te blijven met de aarde. Ik kan dat verschil inmiddels behoorlijk goed voelen. Dan moeten het overigens wel goed en duurzaam geproduceerde producten zijn. Bovendien geeft het me op een bepaalde manier vrijheid. Ik ben niet afhankelijk, op geen enkele manier, van de smaak van de fabrikant of zijn smaakpanels. Ik bepaal helemaal zelf hoe mijn maaltijd smaakt, wat de consistentie is en hoe de verhouding is van de verschillende ingrediënten. Ter inspiratie een heerlijk seizoensrecept voor risotto met pompoen en salie.

Risotto met pompoen en salie


Risotto met pompoen en salie
voor 4 personen
800-1000 gram pompoen
olijfolie
zeezout
versgemalen zwarte peper
1 grote gehakte ui
5 teentjes gesnipperde knoflook
350 gram arboriorijst (of andere risottorijst, carnaroli is mijn persoonlijke favoriet)
1 a 1,5 liter groentebouillon (van de Kleinste Soepfabriek bv)
2 dl witte wijn
8 blaadjes gehakte salie

Breng de bouillon aan de kook.
Snijd de pompoen in blokjes, je hoeft hem niet te schillen, wel wassen uiteraard. Besprenkel de pompoen met zout, peper en olijfolie. Rooster de pompoen een half uurtje in een oven van 180 graden. Pureer de helft van de pompoen samen met de witte wijn en houdt de rest van de blokjes apart.

Fruit de ui en knoflook zachtjes in olijfolie, niet bruin laten worden. Voeg de rijst toe, roer goed en voeg dan de salie toe, roer weer goed. Volgens de risottolegende moet je nu lepel voor lepel de bouillon gaan toevoegen, maar dat is onzin. Doe gewoon 1/2 liter of zo bij de rijst en laat dit heel zachtjes koken tot de bouillon is opgenomen. Voeg dan weer een halve liter toe. Na ongeveer 20 minuten is de rijst beetgaar en de bouillon opgenomen. Als het op het einde te droog wordt, evt nog een scheut bouillon toevoegen. Roer nu de gepureerde pompoen erdoor en daarna de blokjes pompoen. Eet er een lekkere groene salade bij. Erg lekker, niet moeilijk en helemaal zonder fabrieksproducten!

1 opmerking:

  1. Leuk om te lezen Casper en dank voor het recept, ik vroeg me af of er nog andere Nederlanders waren 'who took the pledge' en toen kwam ik jouw blog tegen. Ga vandaag nog een crockpot aanschaffen om het mezelf iets makkelijker te maken :-)

    Praktische vraag, heb jij al kazen gevonden die de test doorkomen? Denk dat ik het daar het moeilijkst mee ga krijgen.

    In ieder geval heel veel succes gewenst!

    BeantwoordenVerwijderen